Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

W naszej szkole obchody Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego trwały kilka dni i obfitowały w różnorodne działania. Rozpoczęły się podczas nocy w szkole. Wówczas uczniowie kl. V i VII wykonali plakaty tematyczne, które zostały wyeksponowane na korytarzu. Na języku polskim i godzinach wychowawczych uczniowie m.in. rozmawiali na temat języka ojczystego i o potrzebie troski o niego. Ćwiczyli staranną wymowę, mierząc się z „łamańcami” językowymi, grali w różne gry językowe, np.: „Wyrazowe miasteczko” czy „Słowo na literę”. W swoich klasach przygotowali gazetki tematyczne. Pojawiły się one także na górnym korytarzu i w bibliotece szkolnej. Górny korytarz przyozdobiły też „łamańce” językowe, które przyciągały uwagę wszystkich.

Konkurs kaligraficzny

Wśród uczniów kl. IV – VIII został przeprowadzony konkurs kaligraficzny, który wyłonił „Klasowego Mistrza Kaligrafii”.  Uczniowie stanęli przed nie lada wyzwaniem – musieli jak najpiękniej napisać znane wszystkim słowa Mikołaja Reja: Niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają. Zadanie niby proste, ale … nasi uczniowie stwierdzili, że było wymagające. Musimy przyznać, że wszyscy, także ci, którzy piszą jak kura pazurem, dali radę. Postarali się i napisali te parę słów naprawdę pięknie. Dlatego wybór Klasowego Mistrza Kaligrafii był niezwykle trudny.

Klasowym Mistrzem Kaligrafii zostali:

– w klasie IV – Konrad Słowik

– w klasie V – Karol Lizoń

– w klasie VI – Szymon Biel

– w klasie VII – Eliza Wierzbicka

– w klasie VIII – Amelia Bieryt i Bartłomiej Gomółka

Gratulujemy!

Trochę historii

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto obchodzone 21 lutego, ustanowione przez UNESCO podczas 30. Sesji Konferencji Generalnej 17 listopada 1999 roku. Odsyła do tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace w Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji 21 lutego 1952 roku zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.

Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej. O tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.

Warto pamiętać, że język polski ze względu na specyficzną wymowę oraz złożoność form gramatycznych uważany jest za jeden z najtrudniejszych do nauki języków świata.                       

Ciekawostki o języku polskim:

Obecnie polski alfabet składa się z 32 liter. Dziewięć z nich ma znaki diakrytyczne, czyli graficzne znaki występujące w wielu systemach pisma, umiejscowione nad lub pod literą albo obok lub wewnątrz niej.
Do polskiego alfabetu nie zaliczamy liter: q, v oraz x. Występują one jedynie w wyrazach zapożyczonych z języków obcych.
Tym, z czego język polski słynie, jest duża liczba spółgłosek, zwłaszcza szumiących i syczących. Do najtrudniejszych polskich słów dla obcokrajowców należą:
chrząszcz, drożdżówka, księżniczka, dżdżownica, szczęście, szczypczyki, świerszcz, trzcina.
Słowo „żółć” jest wyrazem skonstruowanym wyłącznie z liter, których próżno szukać w obcych alfabetach.
Do najdłuższych polskich słów, i niełatwych, należą m. in.: pięćdziesięciogroszówka,
dźwiękonaśladownictwo, europarlamentarzysta czy niepodległościowiec.

Mamy nadzieję, że uczniowie uświadomili sobie, że język polski jest naszym skarbem oraz symbolem narodowym i wszyscy powinniśmy o niego dbać.
Pielęgnujmy i szanujmy język rodzimy nie tylko od święta, ale i na co dzień. Bądźmy świadomymi użytkownikami języka ojczystego.

E.Mysior, D.Bazelich